در جدیدترین نسخه منتشرشده از سیستم عامل های مکبوک و آیفون اپل (MacOS و iOS) شاهد ظهور آتنتیکیتور اپل داخل مرورگر سافاری بودیم، این اتنتیکیتور می‌تواند جایگزین مناسبی برای برای اپلیکیشن‌هایی مثل Authy یا گوگل اتنتیکیتور Google Authenticator باشد. اگر آیفون یا مکبوک دارید و از اپلیکیشن‌های احراز هویت دو عاملی برای امنیت بیشتر اکانت‌های خود استفاده می‌کنید، راهکار جدید اپل در  نسخه جدید سیستم عاملش می‌تواند برایتان جذاب باشد.

اتنتیکیتور ورود دو مرحله ای چیست؟

همان‌طور که می‌دانید امروزه هک حساب های کاربری بسیار رایج شده است. یکی از بهترین راه‌های محافظت از حساب های کاربری خود مانند جیمیل و بایننس، استفاده از همین احراز هویت مرحله ای است. اپلیکیشن‌هایی نظیر Google Authenticator این گونه کار می‌کنند که در هر ۳۰ ثانیه یک کد در اختیار شما قرار می‌دهند و با وارد کردن آن کد بعد از پسورد خود، می‌توانید وارد حساب کاربری خود شوید. بنابراین حتی اگر رمز عبور حساب کاربری شما لو برود، بدون دسترسی به نرم افزار تولید کننده رمز دوم، کسی نمیتواند به حساب کاربری شما لاگین کند. راهکار جدید اپل اما یک اپلیکیشن نیست و به صورت داخلی در قسمتی از تنظیمات iOS و سافاری قرار گرفته است. ولی چرا باید از تایید دو مرحله‌ای اپل استفاده کنیم؟

مزایای استفاده از اتنتیکیتور اپل به جای گوگل

دلایل زیادی وجود دارد که چرا بایستی از تایید دومرحله ای اپل برای 2FA  بجای اتنتیکیتور گوگل استفاده کنید، در ادامه به برخی از این دلایل می‌پردازیم:

اول اینکه سهولت استفاده از اتنتیکیتور اپل و یکپارچگی آن با آیفون و سافاری بسیار زیاد است. در حال حاضر هیچ اپلیکیشن ثالثی کلیدهای اعتبارسنجی را به طور خودکار برای شما وارد نمی‌کند و شما مجبورید برای دریافت کد عبور تایید دومرحله ای، از برنامه یا مرورگر خود خارج شده و اپلیکیشن گوگل را باز کنید، در صورتی که با استفاده از تایید دو مرحله ای اپل، کد تایید 2FA شما به صورت اتوماتیک توسط سافاری در فیلد مخصوص پر می شود. بدین صورت، هنگام ورود به هر حساب کاربری که در آن احراز هویت دو مرحله‌ای را فعال کرده‌اید، دیگر لازم نیست با مراجعه به تنظیمات یا اپلیکیشن‌های ثالث رمز یک بار مصرف دریافت کنید بلکه رمز به طور خودکار در فیلدهای مشخص شده می‌نشنید و می‌توانید به راحتی وارد حساب‌تان شوید. البته اگر روی آیفون یا آیپد خود از مرورگری به غیر از سافاری استفاده می‌کنید، ادغام یکپارچه وجود نخواهد داشت و این احتمالا به این دلیل است که اپل می‌خواهد از سافاری استفاده کنید.

مزیت بعدی، ادغام و به اصطلاح سینک بودن این ابزار با اپل‌آیدی و سیستم عامل است. همکاری یکپارچه سافاری و اپل آی دی، یک مزیت بزرگ برای آتنتیکیتور اپل است. در این صورت دیگر نیازی نیست نگران خراب شدن گوشی، دزدیده شدن آن و پاک شدن تصادفی اپلیکیش Google Authenticator باشید. همچنین در صورت تعویض گوشی نیاز نیست نگران گرفتن بکاپ از گوگل اتنتیکیتور، نصب مجدد آن در گوشی جدید و ایمپورت کردن اکانت های قبلی خود باشید. این مزیت بسیار بزرگی برای کسانی است که نگران از دست رفتن حساب کاربری بایننس یا دیگر حساب های ارز مجازی خود هستند.

 

نحوه استفاده از آتنتیکیتور اپل

همان طور که گفتیم، تایید دو مرحله‌ای اپل به صورت یکپارچه با سافاری و در دو سیستم عامل iOS و مکینتاش کار می‌کند. 2FA به صورت خودکار کلیدهای امنیتی را بر روی حساب شما ذخیره خواهد کرد و زمانی که بخواهید وارد حساب کاربری خود شوید، کد تولید شده را وارد می‌کند. اما چگونه به تایید دو مرحله‌ای در آیفون و آیپد و مکبوک دسترسی داشته باشیم؟ 

فعال‌سازی اتنتیکیتور اپل برای تایید دو مرحله‌ای در آیفون

برای این کار بایستی در ابتدا تایید دومرحله‌ای را برای اپل‌آیدی خود را فعال کرده باشید.

بعد از آن به تنظیمات آیفون یا آیپد خود بروید، پایین‌تر بیایید تا به گزینه Passwords برسید. وقتی وارد صفحه پسوردها شدید، پایین صفحه را ببینید؛ در این قسمت لیست سایت‌ها برایتان نمایش داده می‌شود. سپس بر روی Set up verification code بزنید و گزینه Enter Setup Key یا Scan QR code را انتخاب کنید.

اتنتیکیتور اپل

از این به بعد، هنگام ورود به یک وبسایت که احراز هویت دوعاملی را در آن فعال کرده‌اید، یک کد تایید به طور اتوماتیک بالای صفحه ظاهر خواهد شد که می‌توانید از آن استفاده کنید. اگر این اتفاق نمی‌افتد یا قصد دارید به وسیله دستگاه دیگری وارد حساب کاربری خود شوید، می‌توانید با مراجعه به Setting: passwords یک کد جدید دریافت کنید.

فعال‌سازی اتنتیکیتور اپل برای تایید دو مرحله‌ای در مکبوک

برای دسترسی به تایید دو مرحله‌ای اپل در دیوایس‌های مک از قسمت system preferences‌ به  بخش Passwordsبروید. یک ستون در سمت راست پنجره جدید وجود دارد که می توانید در آن سایت و اکانتی که مورد نظر دارید را انتخاب کنید. بعد از انتخاب حساب کاربری مورد نظر، گزینه Edit در سمت راست پنجره ظاهر می‌شود که می‌توانید روی آن کلیک کرده و سپس Enter setup key‌ را بزنید. سپس کد فعال‌سازی سازی خود را وارد کرده تا کد تایید دو مرحله ای برای این حساب کاربری فعال شود.

اتنتیکیتور سافاری

روز آزادی نرم‌افزار (Software Freedom Day) یک مراسم سالیانه ست که هر سال و در سومین شنبه ماه سپتامبر جشن گرفته می‌شود. SFD تلاشی است برای آموزش عمومی و با هدف افزایش آگاهی از نرم‌افزار آزاد و تشویق استفاده از آن.

این مراسم که اولین بار در سال ۲۰۰۴ جشن گرفته شد با حضور محدود تیم‌ها همراه بود. ۲۸ آگوست آن سال تنها ۱۲ تیم در این مراسم حضور داشتند. اما از آن تاریخ تا کنون شهرت و محبوبیت این مراسم سالانه افزایش پیدا کرد تا جایی که امروزه در بیش از ۱۰۰ شهر دنیا حدود ۳۰۰ مراسم برگزار می‌شود.

طبق روال هر ساله این جشن‌ها، ما نیز امسال تصمیم به میزبانی این مراسم گرفتیم که با همراهی شرکت‌های پنکیک، ژرف‌پویان، پی‌پینگ و با میزبانی یوتیوب و آپارات برگزار شد. در این مراسم متخصصین در حوزه‌های مختلف سخنرانی کردند که خلاصه‌ای از مطالب را در زیر با هم می‌خوانیم.

 

 

 آزادی و نرم افزار: رامین نجارباشی

در این ارئه به مقوله‌ی آزادی می‌پردازیم و در مورد این صحبت می‌کنیم که آزادی نرم افزار به چه معنی هست. همچنین نگاهی داریم به شرکت‌های بزرگی که در طی سالیان از روند انحصاری خود فاصله گرفته به قسمتی از جامعه‌ی نرم افزار آزاد تبدیل شده‌اند.

 

 

پیاده سازی وب سرورهای فوق سریع: صادق داوطلب

یکی از مشکلات عمده در سیستم‌های تحت وب، امکان پاسخگویی به تعداد زیادی درخواست در ثانیه هست و این مشکل به شکل ذاتی ریشه در ساختار سیستم عامل دارد. در این ارائه می‌بینیم که چطور با استفاده از کیت توسعه‌ی نرم‌افزاری متن‌باز dpdk می‌توان این محدودیت سیستم عامل را کنار گذاشت تا به میلیون‌ها درخواست در ثانیه پاسخ دهیم.

 

 

علم و مهندسی: سمیر رحمانی

ریاضیات و کامپیوتر دو بال یک فرشته هستند. در این ارائه به بررسی جایگاه ریاضیات در برنامه‌نویسی می‌پردازیم و در مورد روش‌های حل مسئله صحبت میکنیم. در باره‌ی جایگاه خرافات در علم بحث می‌کنیم و با هرم سمیر آشنا می‌شویم.

 

 

مهاجرت وب اپلیکیشن از php به go: فرود غفوری

مهاجرت یک سیستم در حال کار یک چالش عظیم برای شرکت‌های نرم‌افزاری محسوب می‌شود، تعویض تکنولوژی‌های قدیمی با ابزارهای نوین همیشه می‌تواند دردسرساز باشد، در این ارائه فرود به بیان تجربه‌ای موفق از مهاجرت صحبت می‌کند، باید ها و نبایدها و اینکه چطور یک سیستم از PHP به GO مهاجرت کرد بدون اینکه سیستم کلی برای لحظه‌ای متوقف شود.

در صورت تمایل می‌توانید مراسم را از یوتیوب و آپارات مشاهده نمایید.

آپارات:

 

اپل هر ساله محصولات جدید خود، بخصوص آیفون، را در مراسم ماه سپتامبر خود رونمایی می کند. امسال هم طبق روال گذشته مراسم رونمایی از آیفون ۱۳ در ۱۴ ام سپتامبر پخش خواهد شد. خوشبختانه چند سالی است که اپل مراسم رونمایی از محصولات جدید خود را از یوتوب نیز پخش می‌کند. ویدیو پخش مستقیم مراسم سال ۲۰۲۱ اپل در پایین همین صفحه قرار داده شده تا بدون نیاز به مراجعه به سایت یوتوب بتوانید کنفرانس اپل را مشاهده کنید.

به نظر می‌رسد که امسال تغییرات اساسی در حوزه طراحی اپل واچ و ایرپاد داشته باشیم و آیفون ۱۳ با همان شکل و شمایل آیفون قبلی به بازار معرفی شود.

در ادامه این مطلب با ما همراه باشید تا با هم ببینیم که آیا ممکن است اپل سورپرایز جدیدی برای‌مان داشته باشد یا خیر!

 

آیفون ۱۳ – طراحی‌ مشابه – دوربین بهتر

شایعات در مورد آیفون ۱۳ این‌طور به نظر می‌رسند که این محصول جدید اپل به احتمال بسیار زیاد طراحی‌ای شبیه به نسل قبلی خود یعنی آیفون ۱۲ خواهد داشت؛ هر چند که اگر از ناچ بالای صفحه خیلی راضی نیستید، ممکن است آیفون جدید بیشتر به مذاق‌تان خوش بیاید چرا که ناچ بالای صفحه به احتمال زیاد کوچک‌تر شده است. از دیگر تغییرات اصلی آیفون ۱۳ احتمالا نرخ بالاتر رفرش تصویر (refresh rate) خواهد بود.

صفحه نمایش همیشه روشن، رنگ‌های متنوع‌تر و البته تنوع کم‌تر در قسمت حافظه مواردی هستند که از آیفون‌های جدید انتظار داریم.

دوربین‌ آیفون‌های جدید به احتمال زیاد نقطه عطف مراسم امشب خواهند بود. عملکرد بهتر در قسمت دوربین اولترا واید، زوم اپتیکال بهتر برای ثبت ویدئو و همین‌طور حالت پرتره در قسمت ثبت ویدئو از مواردی هستند که احتمالا شاهد آن‌ها خواهیم بود.

 

اپل واچ سری ۷ – صفحه نمایش بزرگ‌تر – گوشه‌های صاف

با این‌که به نظر می‌رسد طراحی آیفون ۱۳ تغییر محسوسی نداشته است اما در مورد اپل واچ‌ سری ۷ این‌طور نیست. بنا به گزارش بلومبرگ، تغییرات در اپل واچ جدید شبیه به تغییراتی است که از آيفون ۱۱ به آيفون ۱۲ شاهد آن بودیم؛ یعنی صفحه نمایش و لبه‌های تخت‌تر.

به نظر می‌رسد اپل واچ جدید در اندازه‌های ۴۱ و ۴۵ میلی‌متر روانه بازار شود و از پردازنده‌ای قوی‌تر نسبت به اپل واچ نسل قبلی برخوردار باشد. این طور که از شایعات پیدا ست اما بندهای اپل‌واچ احتمالا تغییری در اندازه نخواهند داشت.

در قسمت ویژگی‌های سلامتی اما شایعات ضعیفی وجود دارند که به اضافه شدن ویژگی‌هایی مانند اندازه‌گیری دمای بدن و اندازه‌گیری مقدار قند اشاره می‌کنند؛ هر چند که بعید است این آپشن‌ها را در اپل واچ ۷ ببینیم و احتمالا باید در اپل واچ نسل بعدی منتظر آن باشیم، اما هیچ چیز از اپل بعید نیست.

 

 

ایرپاد نسل ۳ با طراحی شبیه به ایرپاد پرو

اگر از طرفداران ایرپادهای اپل هستید احتمالا مراسم امسال برای‌تان جالب توجه خواهد بود چرا که بعد از مدت‌ها از معرفی ایرپاد نسل نو (ایرپاد ۲) و بعد از آن ایرپاد پرو، امسال شاهد معرفی ایرپادهای جدید خواهیم بود. این محصول نیز با احتمال زیاد از دسته محصولات انقلابی است! طراحی ایرپاد جدید احتمالا شبیه به ایرپاد پرو خواهد بود با این تفاوت که این نسل از ایرپاد سری قابل تعویض ایرپاد پرو را نخواهد داشت.

باتری ایرپاد ۳ نیز احتمالا پیشرفت قابل توجهی خواهد داشت و بر اساس شایعات، ۲۰ درصد ظرفیت بالاتر را شاهد خواهد بود.

 

 

پخش زنده مراسم کنفرانس اپل

شروع پخش زنده کنفرانس رونمایی از محصولات اپل ساعت امشب ساعت ۹:۳۰ به وقت ایران شروع خواهد شد. رونمایی از آیفون ۱۳، اپل واچ سری ۷ و سری جدید ایر پاد تقریبا حتمی است. البته احتمال کمی هم وجود دارد که مک بوک های ۱۴ و ۱۶ اینچی M1 با حاشیه های باریک نیز در مراسم امشب رونمایی شوند.

 

تصور غلط و رایجی وجود دارد که اپلیکیشن‌های موبایل و وب اپلیکیشن‌ها یکسان هستند، اما در واقع این دو تفاوت‌های زیادی دارند. گرچه این تفاوت‌ها در تجربه کاربری استفاده کنندگان کمتر حس می‌شود، پروسه ساخت و توسعه آن‌ها کاملا متفاوت است. بیایید تفاوت هر کدام را درک کنیم و ببینیم وب اپلیکیشن پویا چیست.

وب اپلیکیشن پویا (Progressive Web Application) چیست؟

به زبان ساده، یک وب اپلیکیشن، همان وبسایت است که طوری طراحی شده تا بر روی اسمارت فون‌ها اجرا شود. همان‌طور که می‌دانید، در دنیای وب انواع مختلفی از سایت‌ها وجود دارند؛ از سایت‌های ایستا گرفته تا سایت‌هایی که داینامیک‌تر هستند و تعامل با آن ها امکان پذیر است. وب اپلیکیشن‌ها نیز همین طور هستند؛ می‌توانید آن ها را مثل سایر اپلیکیشن ها بارگذاری کنید و از طریق مرورگر تلفن خود به آن‌ها دسترسی داشته باشید. ولی تفاوت اصلی بین وب اپ و اپلیکیشن‌های موبایل در چیست؟

تفاوت‌ها و شباهت‌های اپلیکیشن و وب اپلیکیشن پویا

اپلیکیشن‌های موبایل به طور کلی برای پلتفرم‌های مختلف ساخته می‌شوند؛ مثل اپلیکیشن‌های iOS و اندروید. همین طور که می‌دانید این اپلیکیشن‌ها از طریق استورهای رسمی این پلتفرم‌ها قابل دانلود هستند و به ریسورس‌های مختلف تلفن همراه شما نیز دسترسی دارند؛ نظیر جی پی اس و دوربین.

از طرف دیگر، وب اپلیکیشن‌های پویا یا همان PWAها از طریق مرورگر دستگاهی که در اختیار دارید قابل دسترس اند و بر روی هر دستگاهی که یک مرورگر ساده دارد قابل اجرا ست. در نتیجه وب اپلیکیشن‌ها به طور خاص برای یک سیستم ساخته نشده‌اند و در نتیجه لازم نیست دانلود و نصب شوند. ولی نکته اینجا ست که این وب اپلیکیشن‌ها به طور کامل عملکردی مشابه با اپلیکیشن‌ها دارند. با این که هر دو از رنگ و فونت یکسان استفاده می‌کنند و قالب تقریبا یکسانی نیز دارند، اما دو محصول کاملا متفاوت هستند. برای اجرا شدن وب اپلیکیشن‌ها به یک کانکشن اینترنت احتیاج داریم ولی اپلیکیشن‌هایی که تحت یک پلتفرم طراحی شده‌اند می‌توانند به صورت آفلاین نیز کار کنند. اپلیکیشن‌های موبایل این مزیت را دارند که سریع‌تر و کارآمدتر باشند اما با این شرط که همیشه آن ها را آپدیت شده نگه دارید. وب اپلیکیشن‌ها اما به طور خودکار آپدیت می‌شوند.

اپلیکیشن‌های موبایل چطور ساخته می‌شوند؟

توسعه اپلیکیشن‌های موبایل دشوارتر و هزینه‌بر تر از توسعه وب اپلیکیشن‌ها ست، به این خاطر که برای پلتفرم های مشخص ساخته می‌شوند، توسعه اپلیکیشن موبایل برای چندین پلتفرم به معنی طراحی دوباره از پایه است. با این اوصاف، اپلیکیشن‌های موبایل سریع‌تر بوده و از لحاظ ویژگی‌ها و عملکرد نیز پیشرفته‌تر از وب اپلیکیشن ها هستند. اپلیکیشن‌ها به طور کلی مزایا و معایب زیر را دارند.

مزایا:

  • سریع تر از وب اپ ها هستند
  • عملکرد بهتر به دلیل دسترسی به منابع سیستم
  • به صورت آفلاین هم قابل اجرا هستند
  • امن تر هستند چرا که بایستی توسط استورها تایید شوند
  • ساخت آن‌ها آسان‌تر است

معایب:

  • توسعه آن ها هزینه‌بر است
  • برای این که برای هر پلتفرم اپلیکیشنی مجزا داشته باشیم بایستی از ابتدا شروع به طراحی و توسعه کنیم
  • نگهداری و آپدیت کردن اپلیکیشن‌ها هزینه بیشتری دارد
  • ممکن است تایید گرفتن از استورهای پلتفرم‌های مختلف برای انتشار اپلیکیشن، مشکل باشد

 

اما وب اپلیکیشن‌های پویا چطور ساخته می‌شوند؟

برای ساخت وب اپلیکیشن‌ها، ابزارهای مختلفی در دسترس است؛ این ابزارها به ما کمک می‌کنند تا از دو بار نوشتن کد پرهیز کنیم. بر خلاف اپلیکیشن‌های موبایل، وب اپ‌ها فریم‌ورک یا چارچوب مشخصی برای توسعه ندارند هر چند که قالب‌های متنوع و متفاوتی در دسترس توسعه دهندگان است. در مقایسه با اپلیکیشن‌ها، وب اپلیکیشن‌ها سریع‌تر و ساده‌تر ساخته می‌شوند اما ويژگی‌های نسبتا محدودتری نیز دارند.

با پیشرفت تکنولوژی و ظهور فریم ورک‌های جدیدتر، اکنون وب اپلیکیشن‌ها بیشتر شبیه به اپلیکیشن‌های موبایل عمل می‌کنند؛ با این حال، پشتیبانی و عملکرد سیستم عامل از وب اپلیکیشن‌ها هنوز محدودتر است. وب اپلیکیشن‌ها مزایا و معایب زیر را دارند:

مزایا:

  • نیاز به دانلود کردن و نصب آن‌ها نیست و از طریق مرورگر گوشی در دسترس هستند
  • نگهداری ساده‌ای دارند
  • به طور خودکار آپدیت می‌شوند
  • توسعه و ساخت آن ها ساده‌تر است
  • به تایید استورها نیازی ندارند

معایب:

  • به صورت آفلاین کار نمی‌کنند
  • ویژگی‌های نسبتا محدودتری دارند

 

از کدام یک استفاده کنیم؟

به طور خلاصه بستگی به اهدافتان دارد. آیا در اختیار داشتن یک وب اپلیکیشن برای کاری که می‌کنید کافی است یا باید به دنبال اپلیکیشنی باشید که عملکرد منطبق‌تر و بهتری با نیازهاتان داشته باشد؟ جواب این سوال ها همگی بستگی به موقعیتی که دارید متفاوت است. چه ویژگی‌هایی بیشتر برای شرکت یا کاری که می‌کنید مهم‌تر است؟ هدفی که از طراحی اپلیکیشن دارید چیست و عملکرد اصلی اپلیکیشن چه خواهد بود؟

اگر برنامه شما یک منبع تعاملی ساده برای کاربر است و یا فقط نیاز به دسترسی به اینترنت دارد یک وب اپلیکیشن می‌تواند برای کاری که دارید کافی باشد. هر چند که با ظهور فناوری های جدید وب اپلیکیشن ها نیز هرروز بیشتر شبیه به اپلیکیشن‌های موبایل می‌شوند و دیگر فقط کاربرد محدود گذشته را ندارند.

 

ما در شرکت پیشگامان گسترش متن باز، با به کار گرفتن تکنولوژی های جدید و روز دنیا، و با تجربه ای که در زمینه اپلیکیشن‌ها و وب اپلیکیشن‌ها کسب کرده‌ایم، اقدام به توسعه اپلیکیشن‌های موبایل در دو پلتفرم iOS و اندروید و همین طور وب اپلیکیشن های مختلف کرده ایم. برای مشاوره جهت پیاده سازی اپلیکیشن یا وب اپلیکیشن‌های موبایل، با کارشناسان ما تماس بگیرید.

مدارک لینوکس به طور فزاینده‌ای برای افرادی که به طور تخصصی در زمینه لینوکس کار می‌کنند اهمیت بیشتری پیدا کرده است. مدارک معتبر لینوکس این ویژگی را دارد که افراد متخصص را از سایر افراد جدا کند و همین‌طور از لحاظ مالی نیز برای آن‌ها بهتر باشد. در حال حاضر این گواهی‌نامه‌ها نه تنها نشانه‌ای از مهارت هستند بلکه به پیشرفت شما نیز کمک خواهند کرد. جو فالترا، مدیر خدمات زیرساخت در شرکت مادیس معتقد است که شما با در اختیار داشتن یک مدرک لینوکسی دیگر هیچ مسیری را اشتباه نخواهید رفت. در ادامه نیز می‌گوید: من در استخدام کردن افراد بیشتر به مدارک آن ها اهمیت می‌دهم تا تجربه‌شان؛ چرا که این افراد تلاشی تحسین برانگیز برای یادگیری و قبولی در امتحان داشته اند.

در همین راستا، تقاضا برای گرفتن مدرک لینوکسی با افزایش استفاده از خدمات ابری، به طور قابل توجهی افزایش یافته است. به گفته کلایدسپرساد، نایب رئیس بنیاد لینوکس و مدیر کل آموزش و صدور گواهینامه، ابر عمومی تقریبا به صورت جهانی بر روی انواع لینوکس اجرا می‌شود و این بدین معنی است که آشنایی با لینوکس به طور فزاینده‌ای روند توسعه را سریع‌تر می‌کند.

 

چطور مدرک بگیریم؟

CompTIA، بنیاد لینوکس و موسسه حرفه‌ای لینوکس، سه سازمان اصلی هستند که گواهی نامه‌های لینوکس اعطا می‌کنند که این گواهی نامه‌ها در هر محیط و توزیعی از لینوکس مفید است. در مواردی، شرکت‌های خصوصی نیز با توجه به نیازشان، گواهی نامه‌های خاص خود را ارائه می‌کنند.

CompTIA مدارک لینوکس پلاس خود را با توجه به پیشرفت افراد در طول دوره اعطا می‌کند. دارندگان گواهی باید نحوه اجرای پیکربندی سخت افزار، سیستم، امنیت، عیب یابی و اسکریپتینگ ساده و اتوماسیون را بدانند. امتحان آن نیز تا حدی سوالات تشریحی و بعد از آن نیز یک امتحان مبتنی بر عملکرد ست که در آن، دانش آموزان باید اشکالات چند سیستم لینوکسی را حل کنند. مدرک لینوکس پلاس ۳۳۸ دلار هزینه دارد و تا سه سال بعد از آن نیز اعتبار دارد. CompTIA رنج طیف گسترده‌ای از گزینه‌های آماده سازی را ارائه می‌دهد که شامل فلش کارت‌های آنلاین،‌ آموزش مجازی، آزمایشگاه‌های مجازی و غیره می‌شوند.

مدارک بنیاد لینوکس نیز در سه بخش آی تی، ادمین سیستم و مهندس سیستم اعطا می‌شوند که به ترتیب خدمات پایه، میانی و پیشرفته سازمان را نشان می‌دهد. از سوی دیگر، گواهی نامه LFCA مدیریت کاربرد اساسی آی تی، برنامه نویسی و مهارت‌های دیگر مربوط به محیط آی تی را پوشش می‌دهد. یک گام بالاتر از آن اما مدرک LFCS‌ است که دارنده آن قادر است پیاده سازی، طراحی و مدیریت سیستم‌های لینوکس را در یک سطح پیشرفته‌تر انجام دهد. مدرک LFCE نیز که مانند مدرک قبلی یک گواهی نامه پیشرفته است، دارنده را قادر می‌سازد تا استقرار و مدیریت سیستم‌های لینوکسی را در سطح معماری سازمانی فرا گیرد.

دو مدرک پیشرفته‌تر یعنی LFCS و LFCE، هر کدام ۳۰۰ دلار هزینه دارند ولی LFCA ۲۰۰ دلار هزینه دارد.

هر ۳ مدرک به مدت سه سال اعتبار دارند و بنیاد لینوکس نیز آپشن‌های امادگی زیادی را از آموزش الکترونیک تا کورس بوتکمپ و غیره برگزار می‌کند.

موسسه حرفه ای لینوکس نیز به مانند دو سازمان قبلی مدرک لینوکس ارائه می‌کند که هر کدام نشان دهنده سطح بالاتری از حرفه‌ای بودن در رابطه با سیستم عامل لینوکس هستند. در طی این دوره، مدرک LPIC-1 به شما آموزش‌هایی مرتبط با نگهداری و عیب یابی سیستم می‌دهد و در ادامه مدرک LPIC-2 به دانشجویان این قابلیت را می‌دهد که بتوانند شبکه های کوچک تا متوسط را نظارت کنند. بعد از آن نیز سه گواهی‌نامه جداگانه وجود دارند که تمرکز هر کدام بر روی محیط سازمانی لینوکس، امنیت سازمانی و مجازی سازی است. مدرک پایه این سازمان که به Linux Essentials معروف است، ۱۲۰ دلار هزینه داشته و بعد از آن LIPC-1 و LPIC-2، ۴۰۰ دلار هزینه دارند و هر کدام از سه مدرک LIPC-3 نیز ۲۰۰ دلار هزینه بر هستند. مدرک اول یعنی Linux Essentials مادام العمر بوده و بقیه مدارک تا پنج سال معتبر هستند.

 

آیا مدرک بالاتر به معنی درآمد بالاتر است؟

البته که گواهی نامه‌های لینوکس می‌توانند منجر به افزایش حقوق و یا شغل های جدید شوند اما تضمینی نیز در این رابطه وجود ندارد. هرچند ارتباط خیلی مستقیمی بین افزایش درآمد و مدارک لینوکس نیست ولی همیشه بایستی به این نکته توجه کنیم که دنیا بیشتر و بیشتر به ادمین‌های لینوکس احتیاج پیدا خواهد کرد در نتیجه افزایش درآمد نیز در انتظارتان خواهد بود. البته اگر مهارت‌های دوره ها را به طور صحیح دریافت کرده باشید!

 

یکی از نقاط قوت لینوکس رویکردی است که نسبت به شبکه دارد که این موضوع عمدتا به خاطر میراثی است که از یونیکس به ارث برده است. به همین دلیل لینوکس سیستم عامل انتخابی  ما به عنوان سرور است.

اصلی ترین راه حل برای دسترسی به یک سرور لینوکسی از طریق SSH یا همان Secure Shell‌ است. هر دو راه حل مفید و امن هستند ولی مشکل اینجا است که هر دو قبل از دوره ای که فناوری وایفای و سلولار متداول بشوند طراحی شده اند. در نتیجه اگر به وایفای دیگری وصل شوید یا سیستم‌تان sleep شود، اتصال‌تان به سرور قطع خواهد شد.

 

Mosh و Tmux چیست؟

خوشبختانه چند ابزار وجود دارند که کار کردن با SSH را آسا‌ن‍‌‌‌‌‌تر و قابل اعتمادتر از قبل می‌کنند. شما می‌توانید در هر سیستمی از این ابزارها استفاده کنید، از یک ترمینال فیزیکی در دیتاسنتر گرفته تا سرور خانگی، سرور ابری و حتی یک سیستم رو میزی که از یونیکس استفاده می‌کند.

Mosh ابزاری است با این قابلیت که SSH را از تغییرات شبکه آگاه کند و Tmux به ترمینال شما اجازه می‌دهد که یک شل را بین لاگین‌های مختلف نگه دارید یا حتی آن را به اشتراک بگذارید.

برای معرفی از Mosh شروع کنیم. Mosh یه پروژه متن باز است که باعث میشود SSH بر روی رومینگ و اتصالات متناوب کار کند. با استفاده از Mosh شما می‌توانید کامپیوتر خود را از یک شبکه سیمی به یک شبکه بی سیم تغییر دهید و اتصال‌تون بر قرار خواهد ماند؛ حتی این امکان وجود داره که لپتاپ‌تون رو در حالی که به شبکه متصل هست در حالت sleep قرار بدید و وقتی که دوباره به شبکه متصل می‌شود، خواهید توانست از ترمینال استفاده کنید. اگر اتصال به شبکه را از دست بدهید Mosh به شما اطلاع خواهد داد. هم‌چنین اگر سرور به آرامی پاسخ می‌دهد، mosh تا زمانی که اتصال بهبود پیدا کند، دستوراتی که تایپ می‌کنید را برای‌تان به نوعی ذخیره میکند.

نصب Mosh تقریبا خیلی ساده است بوده و مدیریت پکیج توزیع های مختلف لینوکس،  Mosh را در خود جای داده اند. هم چنین Mosh بر روی گوگل کروم نیز موجود است.

 

نصب Mosh روی لینوکس

برای مثال، برای نصب روی اوبونتو طبق دستورهای زیر عمل می‌کنیم:

Sudo apt install mosh

البته سرور نیز بایستی Mosh server را نصب داشته باشد. مزیتی که در اینجا داریم این است که برای نصب می‌توان از حالت یوزر نیز استفاده کرد و لزومی برای روت بودن وجود ندارد.

 

استفاده از Mosh

وقتی که می‌خواهید به سرور وصل شوید کافی است دستور زیر را تایپ کنید:

mosh username@server

واضح است که در دستور بالا به جای یوزرنیم، یوزر خودتان و به جای سرور اسم ماشینی که می‌خواهید به آن متصل شوید را وارد می‌کنید. اگر همه چیز درست کار کند شما به مانند گذشته یک session ریموتی به وسیله ترمینال دارید که با SSH کار می‌کند. همه چیز مثل گذشته کار می‌کند با این تفاوت که اتصال شما قابل اطمینان تر است.

نصب و استفاده از Tmux

بسیار خب، حالا ما یک کانکشن بهتر داریم که به واسطه تغییر شبکه از کار نمی افتد. فرض کنید که یکی از دستورات ما (مثل نصب نرم افزار یا کامپایل کردن) بیشتر از زمان عادی طول می‌کشد. اگر در حین اجرا اتصال قطع شود ترمینال نیز بسته خواهد شد و نصب نرم افزار با مشکل مواجه می‌شود.

علاوه بر این ما تنها می‌توانیم در یک زمان مشخص فقط یک کار مشخص در ترمینال انجام دهیم و مثلا اگر بخواهید یک editor ران کنید، کل ترمینال شما مشغول خواهد شد.

Tmux راه حلی برای این مشکلات است. تی‌ماکس به عنوان یک مالتیپلکسر ترمینال عمل کرده و به شما اجازه می‌دهد تا در یک پنجره چندین ترمینال اجرا کنید. دقیقا مثل یک تب جدید برای ترمینال ولی بسیار منعطف تر.

به وسیله تی‌ماکس شما میتوانید از یک session لاگ اوت شوید و بعد که بازمی‌گردید دوباره از همان جا شروع به کار کنید. می‌توانید چندین پنجره ترمینال داشته باشید. می‌توانید یک برنامه را در یک پنجره ادیت کنید و در یک پنجره دیگر آن را تست کنید.

نصب Tmux بسیار آسان است. برای مثال برای نصب روی اوبونتو کافی است طبق زیر عمل کنیم:

Sudo apt install tmux

وقتی که تی‌ماکس نصب شد تنها با دستور زیر آن را اجرا می‌کنیم:

tmux

سپس وارد یک پنجره ترمینال خواهید شد و یک نوار وضعیت خواهید دید که نشان می‌دهد شما در کدام پنجره هستید. تی‌ماکس صفحه را به چندین پنجره تقسیم کرده و ترمینال هر کدام را به تفکیک نشان میدهد. شما همینطور می‌توانید پنجره‌ها را جا به جا کنید و سایز آن‌ها را عوض کنید. هر چند که ممکن است یادگیری تی ماکس تا حدی زمان گیر و مشکل باشد اما کاربرانی که زمان خود را صرف یادگیری آن کرده اند معتقد اند ویژگی‌هایی که تی ماکس ارائه می‌دهد به نسبت زمانی که لازم است برای یادگیری صرف کنیم ارزش دارد.

برای مثال یکی از ویژگی‌های جالبی که تی ماکس ارائه می‌دهد امکان ترک session و بازگشت دوباره به آن است. برای این کار کافی است کلید ctrl+D را بزنید و برای بازگشت دوباره کافی است از دستور tmux attach استفاده کنید و می‌بینید که دوباره به همان session بازگشته اید.

ویژگی بالا این امکان را می‌دهد که تا زمانی که سرور ما روشن است session نیز همراه آن باشد و از بین نرود.

 

ترکیب Mosh‌ و Tmux

قدرت اصلی در یک session ریموتی وقتی به دست ما میرسد که این دو نرم افزار را با هم ترکیب کنیم.

با استفاده از Mosh از هر نقطه‌ای به سرور وصل خواهیم بود و دیگر نگران این که اتصال تا چه حد پایدار است نیستیم و با استفاده از Tmux، اگر در حال اجرای دستوری هستیم می‌توانیم Session‌ خود را ببندیم و بعدا بدون آن که چیزی از بین رفته باشد به آن بازگردیم.

ترکیب این دو با یکدیگر،‌ به ما بیشترین توان قابل اطمینان بودن و منعطف بودن در یک کانکشن ریموتی را خواهد داد.

احتمالا اسم کلاب‌هاوس به گوش‌تان خورده است؛ اپلیکیشنی که چند وقتی است در دنیای رسانه های اجتماعی سر و صدای زیادی به راه انداخته و برای کاربران امکان گفتگو کردن در روم‌های مختلف را به همراه آورده است. تابستان گذشته کلاب‌هوس تنها ۱۵۰۰ کاربر داشت که عمدتا کارکنان سیلیکون‌ولی و صنایع مختلفی را شامل می‌شد که در طول پاندمی نیاز به تبادل نظر داشتند. ولی امروز چندین میلیون کاربر دارد و ارزشی نزدیک به ۱ بیلیون دلار را نیز کسب کرده است. مدیر تسلا ایلان ماسک و همین‌طور مارک زاکربرگ مدیرعامل فیسبوک نیز در رشد این ارقام تاثیر به سزایی گذاشته‌اند.

ساز و کار کلاب‌هاوس به این صورت است که کاربرها را در روم های مختلف گرد هم می‌آورد تا در مورد موضوعات مورد علاقه‌شان، بحث و تبادل نظر کنند. از ورزش و سلامت و هنر گرفته تا مباحث تخصصی تر مثل بلاکچین و بررسی قیمت بیتکوین و غیره. روم‌ها به طور کلی به دو قسمت تقسیم می‌شوند، افرادی که صحبت می‌کنند و افرادی که گوش می‌دهند؛ هر روم یک مدیر (moderator) هم دارد که به کاربران اجازه صحبت کردن داده و به طور کلی روم را مدیریت می‌کند.

چطور عضو کلاب هوس شویم؟

عضویت در کلاب‌هوس اما به همین سادگی نیست و نمی‌‌توان آن را از اپ استور دانلود کرد و به راحتی عضو شد. عضویت در کلاب هوس به این گونه است که بایستی از طرف یک کاربر که حساب کاربری در کلاب‌هاوس دارد، دعوت نامه بگیرید. الیت بودن در دنیای واقعی، اما به صورت مجازی!

وقتی بالاخره موفق به دریافت دعوت‌نامه و عضویت در کلاب‌هوس شوید،‌ موضوعات مورد علاقه خود را انتخاب کرده و هرچه بیشتر این موضوعات را دنبال کنید، تعداد روم‌های بیشتری برای بحث و تبادل نظر، برای شما نمایش داده خواهد شد. به گزارش رویترز، تقاضا برای عضویت در کلاب هاوس تا جایی پیش رفته است که در پلتفرم‌هایی مثل reddit، eBay و Craigslist، دعوت نامه‌ها به فروش می‌رسند. مبالغی از ۳۰ دلار تا ۲۰ هزار دلار! در چین نیز بازار داغ است و دعوت نامه‌ها از طریق علی‌بابا به فروش می‌رسند.

دانلود کلاب هاوس برای اندروید

اما همان‌طور که می‌دانید، عضویت در کلاب هاوس هنوز برای کاربران اندروید فراهم نیست و فقط کاربران iOS می‌توانند از آن استفاده کنند. برای نصب کلاب هوس روی اندروید اما نسخه‌های غیر رسمی در اینترنت یافت می‌شوند که ممکن است حاوی بدافزار باشند، به همین دلیل ما در شرکت پیشگامان گسترش متن‌باز، اقدام به بررسی تمامی نسخه های موجود کردیم و در نهایت نسخه Grishka به عنوان نسخه مرجع انتخاب شد و پس از بررسی‌های امنیتی، بازخوانی کد و تغییرات لازم، این نسخه در اختیار کاربران اندروید قرار گرفت.

بدیهی است که ممکن است این نسخه حاوی مشکلاتی در عملکرد باشد و ما تلاش می‌کنیم تا مشکلات گزارش شده از طرف شما را در کوتاه‌ترین زمان ممکن برطرف کرده و برنامه به روزرسانی شده را به شکل رایگان در اختیار عموم قرار دهیم.

نصب کلاب هاوس برای اندروید

 

زمانی که Red Hat (شرکت مادر لینوکس CentOS) اعلام کرد که به منظور توسعه لینوکس انترپرایز ردهت یا همان RHEL، تمرکز خود را از CentOS برمیدارد، کاربران CentOS دیگر مثل قبل خوشحال نبودند. ولی هم اکنون و به منظور تعهد به شرکت های متن باز، ردهت در حال معرفی یک نسخه رایگان از RHEL است.

در نتیجه اگر سازمان شما یا پروژه‌ای که بر روی آن کار می‌کنید، بر پایه open-source‌ است، می‌توانید یک سابسکریپشن RHEL دریافت کنید. ولی خانواده ردهت در نهایت چه راه حل‌هایی برای خانواده متن باز به همراه دارد؟ در حال حاضر این راه حل ها به این شکل است:

  • فدورا برای توسعه سیستم‌های لینوکسی و بهبود بخشیدن به آن‌ها
  • سنت‌اواس استریم که برای آزمایش کاربردها و حجم کاری که پلتفرم بعدی لینوکس با آن درگیر خواهد بود استفاده می‌شود.
  • RHEL که برای بهبود بخشیدن به زیرساخت جامعه متن باز و برای ایجاد یک جامعه پایدار و در نتیجه آن میزبانی نرم افزارهای نوآورانه و پایدار برای پروژه‌ها، سازمان‌ها و سایر سازمان‌هایی که از RHEL استفاده می‌کنند، استفاده می‌شود.

جیسون بروکس، مدیر برنامه پروژه ردهت توضیح می‌دهد:

حمایت از اکوسیستم نرم افزارهای منبع باز یک هدف اصلی برای Red Hat است و این تنها به منزله ساخت RHEL و سایر راهکارهای ردهت که در این حوزه قرار دارند نیست. ما می‌دانیم که بخشی از یک اکوسیستم بزرگ‌تر هستیم که خود نیز از آن بهره‌مند می‌شویم و تلاش می‌کنیم تا حمایت درستی از آن انجام دهیم. این حمایت در اشکال مختلفی صورت می‌گیرد اما اغلب شامل کمک به پروژه‌های نرم افزاری متن باز، بنیادها و موسسات و در جهت دستیابی هر چه بهتر آن‌ها به تکنولوژی‌های مورد نیاز برای تست و توسعه است.

ما اغلب هیچ هزینه‌ای بابت دسترسی به RHEL دریافت نمی‌کنیم، اما این پروسه به اندازه کافی به صورت رسمی، سازگار و شفاف نبوده و لذا باید به یک پروسه شفاف و قابل دسترس‌تر تبدیل شود. با اعلام این خبر که ما در پایان سال ۲۰۲۱ منابع‌مان را به CentOS Stream انتقال می‌دهیم، قصد داریم اطمینان حاصل کنیم که سازمان‌هایی که با پروژه های متن‌باز درگیر هستند، دسترسی کاملی به RHEL‌ دارند.

یک سازمان حداقل در حال حاضر از RHEL استقبال کرده است. مدیر اجرایی گنوم، نیل مکگورن در این باره می‌گوید:

ما به عنوان یک سازمان غیر انتفاعی،‌ برای رسیدن به این هدف که همه در هر جای دنیا بتوانند از تکنولوژی‌ای که به آن اعتماد دارند استفاده کنند، همیشه روی کمک‌های مالی حساب می‌کنیم. سابسکریپشن‌های RHEL یک بخش مهم از این هدف هستند که با ارائه دسترسی کامل برای مدیریت سیستم و آپدیت‌های امنیتی، اکنون ما قادر هستیم بدون نگرانی در رابطه با زیرساخت، بر روی هدف‌مان که ارائه سرویس گنوم برای یوزرها و توسعه دهندگان است تمرکز کنیم. رد هت اکنون سال‌ها ست که سخاوتمندانه این خدمات را بدون هزینه در اختیار گنوم قرار داده است و ما مشتاقانه آماده ادامه روابط خود برای مدت زمان طولانی‌تری هستیم.

اما سهم توزیع های مختلف در بازار سرورهای لینوکس چگونه است؟ ۳۱ درصد کل وبسایت ها در سطح اینترنت از لینوکس استفاده میکنند. در این بین سهم اوبونتو از همه بیشتر است. با ۴۵.۶ درصد اوبونتو بیشترین سهم از این بازار را به خود اختصاص داده است؛ دبیان با ۲۱.۷ درصد، سنت او اس با ۱۵.۵ درصد و در ادامه رد هت با ۱.۵ درصد در رتبه های بعدی قرار دارند.

اگر مشتاق هستید که بیشتر در رابطه با زیرساخت متن باز RHEL بدانید، می‌توانید به [email protected] پیام بدید و در این رابطه سوال کنید.

 

 

به گزارش TechCrunch کلادفلیر استاندارد دی ان اس جدیدی را با کمک اپل طراحی کرده که به بستن نقاط کوری که بعضا در حریم خصوصی افراد مشاهده می‌شد کمک می‌کند. این پروتکل که Oblivious DNS over HTTPS‌ نامیده می‌شود و هدف از طراحی آن کمک به ناشناخته ماندن اطلاعاتی است که قبل از ورود شما به یک وب سایت، ارسال می‌شوند.
و اما این که این اقدام به حفظ حریم خصوصی شما کمک می‌کند یا خیر، موضوعی است که به آن در ادامه می‌پردازیم اما در ابتدا بیایید ببینیم که DNS به طور کلی چطور کار می‌کند و اما کلادفلیر چه چیزی به آن اضافه کرده است؟
به طور کلی دی ان اس به ما کمک میکند تا بدون اینکه آي پی مختص هر سایت را حفظ کنیم از صفحات وب استفاده کنیم. همان طور که می‌دانیم رایانه ها برای دسترسی به صفحات وب، به جای آدرس هایی مثل ossolutions.ir یا getpancake.com از آدرس های آی پی مانند (۲۰۷.۲۴۱.۲۲۴.۰) استفاده می‌کنند. اینجا است که DNS‌ وارد عمل میشود، وقتی شما نام یک وب سایت را تایپ میکنید، رایانه شما از یک سرور DNS که معمولا از طرف ISP شما ارائه می‌شود، می‌خواهد تا نامی مانند ossolutions.ir‌ را به IP‌ واقعی سایت ترجمه کند. سپس دی ان اس درخواست را انجام داده و کامپیوتر شما می‌تواند سایت را بارگذاری کند. هرچند که این تنها خلاصه ای از ماجرا است و اقدامات طولانی تری در پس زمینه در حال انجام است اما فعلا تا همین جا برای درک مطلبی که درباره آن صحبت میکنیم کافی است.
اگر نگران حریم خصوصی خود هستید، ممکن است متوجه این موضوع شده باشید که این سیستم به هرکسی که DNS Server را اجرا میکند این اجازه را میدهد تا از هر وبسایتی که شما بازدید می‌کنید مطلع باشد. معمولا این ISP‌ شما است که این کار را می‌کند و هیچ چیزی نیز مانع فروش داده های شما توسط ISP به تبلیغ کنندگان نخواهد شد. این مشکلی است که کلادفلیر و شرکت هایی که با آن همکاری می‌کنند را وا داشته تا نسبت به حل این موضوع اقدام کنند. نتایج کار آن ها به ODoH ختم شده است.
این پروتکل با معرفی یک سرور پروکسی بین شما و سرور دی ان اس کار میکند. در واقع این پروکسی به عنوان یک راه حل میانبر عمل کرده و درخواست های شما را به سرور دی ان اس ارسال میکند و پاسخ آن را بدون این که به دی ان اس اجازه بدهد چه کسی آن را درخواست کرده به شما ارسال می‌کند. اما در واقع معرفی این پروکسی مشکل ما را یک سطح بالاتر برد: اگر پروکسی درخواست ما را داشته باشد و همینطور بداند که ما آن را ارسال کرده ایم چه تضمینی وجود دارد که خودش اطلاعات سایت های بازدیدی ما را ذخیره نکند؟!
این جا است که به مفهوم DNS over HTTPS میرسیم. این استاندارد که اکنون چند سالی است از عمر آن میگذرد هنوز چندان مورد توجه عموم قرار نگرفته است. DoH‌ از رمزگذاری (Encryption) و برای اطمینان از اینکه فقط سرورهای DNS می‌توانند درخواست های شما را ببیند استفاده می‌کند. حال راه حل اینجا است، با استفاده از DoH و سپس هدایت آن به سوی پروکسی سرور، یک پروکسی سرور داریم که نمی‌تواند درخواست ها را بخواند و یک دی ان اس سرور داریم که نمیداند درخواست از طرف چه کسی آمده است.
ولی آيا این اقدامات از حریم خصوصی ما محافظت خواهد کرد؟ با توجه به مواردی که گفتیم، می‌توانیم بفهمیم که سرور دی ان اس قادر به ثبت سوابق از سایت هایی که شما آن ها را بازدید می‌کنید نخواهد بود. اما اگر امیدوار هستید که اطلاعات مرورگری خود را با استفاده از تکنولوژی هایی مثل ODoH از ISP خود پنهان کنید احتمالا فقط این موارد کافی نخواهند بود چرا که آی اس پی ها هم چنان ترافیک شما را مسیریابی میکنند و فقط پنهان کردن دی ان اس جلوی آن ها را نخواهد گرفت. واقعیت این است که مصون ماندن در اینترنت چیزی نیست که بتوانید فقط با راه اندازی یک ابزار واحد به آن برسید؛ ولی با این اوصاف، ناشناس ماندن درخواست‌های شما می‌تواند به عنوان آجری در دیوار حریم خصوصی‌تان عمل کرده و تا قدری آن را بپوشاند.
Cloudflare هم اکنون توانایی دریافت درخواست‌های ODoH را به سرویس DNS خود یعنی (۱.۱.۱.۱) اضافه کرده است. اما بایستی تا زمانی که مرورگر یا سیستم عامل‌تان از آن پشتیبانی کند صبر کنید. CTO فایرفاکس نیز می‌گوید که از دیدن این پروتکل هیجان زده هستند و منتظر شروع آزمایشی آن نیز می‌باشند.